چند وقتی ست تبلیغ برنامه جدید احسان علیخانی ذهن مخاطببین تلویزیون را پر کرده ، عصرجدید که حتی من هم برای دیدنش منتظر بودم.

امروز فرصت شد تا بازپخش برنامه را تقریبا کامل ببینم. اما میتوانم بگویم متاسفم ... متاسفم به چندین و چند دلیل!

تا کنون از احسان علیخانی ، ماه عسل را با محتوا و از جنس ارزش های انسانی شاهد بودیم.

اما اکنون احسان علیخانی  بعنوان وارد کننده برنامه آمریکن تلنت ظاهر شده . حالا نمیگویم چون امریکن تلنت مال آنجاست دیگر حرام میشود بر ما. مشکل من جدای از کپی کاری و عدم خلاقیت در برنامه سازی و تولید برنامه بومی برای این مردم با این ارزش ها  ، با مدل مفهومی این جنس برنامه ست.

در امریکن تلنت یا عصر جدید یا هر برنامه ای شبیه این با هم اسم دیگری چارچوب و ارزش اصلی آن عقلانیت نیست یا هر ارزش پذیرفته شده دیگر انسانی ... ارزش اصلی در این سیستم برنامه سازی هیجان است برای میخکوب کردن مخاطب تلویزیونی به هر قیمتی. حتی مردن روی صحنه!

هیجانی که عقل را از آدمی میگیرد و مبهوت میشود . چیزی که به وضوح در این مدل برنامه میشود دید کارشناس برنامه با صراحت میگوید شما خیلی خوب و دوست داشتنی ای ولی برای مخاطب جذابیت بصری نداری پس جایی در تلویزیون نداری . یعنی اگر بهترین صحبت های کارشناسی وقتی مسحور کننده نباشد اگر الهی قمشه ای و علمش را بگذاری وسط و هزار مثال دیگر جایی برای کانون توجه شدن ندارند. که اگر ارزش های انسانی از جنس ماه عسل همین احسان علیخانی در کانون توجهات جامعه قرار ندهیم جامعه از محبت و مهربانی و هر ارزش دیگری رفته رفته تهی میشود. کما اینکه چون این روند کمرنگی ارزش ها مدت هاست در جریان های رسانه ای رواج یافته نتایج بی اخلاقی های اجتماعی اش هم شیوع پیدا کرده...

حتی اگر بخواهم بعنوان یک عنصر جامعه لیبرال سرمایه دار غربی اظهارنظر کنم نمیتوانم ارزش افزوده خاصی حتی برای تولید ثروت برایشان نام ببرم جز آنکه با آوردنشان در شبکه خصوصی خود مخاطبان خود را بیشتر کنم و از آنطرف تعداد یا قیمت تبلیغات تلویزیونی خود و پس از آن درآمد خود را افزایش دهم. که این الگوریتم برای تلویزیون دولتی ما صادق نیست.

 

باقی روضه در ادامه مطلب !

وقتی اسم برنامه استعدادیابی می آید جمله " فرصتی برای دیده شدن" یه حسن اخلاقی ست که استعدادها را نشان میدهد . اما اینکه چیزی که تبلیغ میکند و داوران جسته گریخته به مخاطب القا کردند آن بود که به هر قیمتی باید جذاب دیده شوی.

درد مدیران صداو سیمای ما هم شده همین دیده شدن که با افتخار میگویند  مردم کمتر ماهواره میبینند و سراغ صداوسیما آمده اند. خب بزرگوار شما وقتی همان برنامه های ماهواره ای را در صداوسیمای جمهوری اسلامی بیاوری که  برای مخاطب فرقی نمیکند.

اما باز هم درد من فراتر از این حرف هاست ... آخرین برنامه تلویزیونی تولیدشده از این جنس در آمریکا به همین نقطه ختم نمیشود.

صندلی و جایگاه داوران برچیده میشود و به صندلی دروغ سنج تبدیل میشود که شرکت کننده روی آن مینشیند. و عطای جایگاه داوران به همراهان شرکت کننده میرسد که آمده اند شاهد برد عزیزشان باشند.

خب شاید با خود بگویید مگر چه عیبی دارد ... صبر کنید داستان ادامه دارد!

سرتان را درد نیاورم خلاصه کنم ؛ چون باید جذاب و هیجان انگیز باشد ، سوال ها نیز حساس و قابل توجه است کار بجایی میرسدکه :

مجری میپرسد: آیا تا بحال به فکر برقراری رابطه جنسی با خواهر خانم خود بوده اید؟

تکنولوژی های خیال پرور و شیطنت ناشی از سکسیسم در غرب هم حداقل یکبار  این شیطنت به فکرش رسیده.

خب پس جواب سوال میشود بله ... اما چطور میتوان جواب داد !

با خودش فکر میکند ، اگر بگویم نه که صندلی داغ واقعیت را افشا میکند اما اگر بگوید بله 15000 دلار جایزده این سوال را خواهد گرفت

برای همین نگاهش را از چشمان ماتو مبهوت همسرش میدزدد و رو به مجری میگوید بله !

همزمان با چراغ تایید و برنده شدن جایزه برنامه او اعتماد چندین ساله همسرو اطرافیانش را میبازد.

به همین راحتی ، تلویزیون ناخودآگاه راحتی رذائل اخلاقی شخصی را به صورت عمومی و عادی به مخاطبش نشان میدهد.

بله این برنامه خوب است چون جذابیت دارد و هیجان محور است ، تلویزیون که حتما نباید منادی ارزش های اخلاقی باشد !

تا الان که با شما صحبت میکنم این آخرت برنامه امریکن تلنت و امثالهم است ... امیدوارم با روند این جنس برنامه های برنده باش و عصرجدید روزی در صداوسیمای جمهوری اسلامی شاهد شبهه صحنه هایی این چنین نباشیم ... انشالله !